Που είσαι τώρα ψοφομάγκα;...
Σου ΄παν θα μοιάζεις και του Λιάγκα.
Τι ευτυχία! τι χαρά! τι ηδονή!
Πήρες το ακριβό ρολόι
κεχριμπαρένιο κομπολόι
να κουδουνίζει όταν το Νokia δονεί.
Που 'ν' το παλιό σου νταηλίκι;
Είσαι λυκάκι κι είναι λύκοι
και δεν σου δίνουν απ' τ' αρνάκι το παχύ.
Τώρα μονάχα θα γρυλίζεις
σε άδειους δρόμους σαν γυρίζεις
με βήμα πάντα αγχωμένο και ταχύ.
Δεν είσαι εσύ για ιστορία
εσένα σε είχανε παρία...
προορισμένος ως απόβλητο στη γη.
Τώρα το μόνο που σου μένει
είναι να κάνει η οικουμένη
μπρος στην εικόνα σου -χα!- ενός λεπτού σιγή.
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου