Με μια καμπούρα η ζωή σε πέρασμα θανάτου
αμέτρητοι χορεύουνε πάνω της στεναγμοί
του ανθρώπου η μοίρα το 'θελε να σμίγει η χαρά του
με το κακό και μέσα του τα γέλια κι οι λυγμοί.
Χάθηκε το σημείο πια της καιομένης βάτου
ποιος είναι τώρα Μωυσής, ποιος έχει την πυγμή
να ξεσηκώσει τον λαό να σπάσει τα δεσμά του
στου κόσμου τον ωκεανό να ανοίξει μια ρωγμή;
Ω κοινωνία ακοινώνητη, παγκόσμια κοινωνία
σ' έκανε τούτη η εποχή ψεύτικη, πλαστική
είναι γεμάτη η ατμόσφαιρα με ανθρώπινη μανία.
Τώρα που σβήνεις όνειρα που χάνονται οι ελπίδες
θα 'ρθει ο καιρός σου αιφνίδια, να 'τος καραδοκεί
λίπος φράζει τα μάτια σου γι αυτό και δε τον είδες.
Κώστας Σφενδουράκης
ευχαριστώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή