Κοιμηθείτε μικρά μου αγγελούδια
θα σας πω παραμύθια, τραγούδια
κοιμηθείτε γλυκά.
Κοιμηθείτε σσσστ ούτε άχνα
τα βγαλμένα από μέσα μου σπλάχνα
σερνικά θηλυκά.
Κοιμηθείτε κι ενώ σας βυζαίνω
την φωνή μου θ' ακούτε σαν αίνο
κι ας μου βγαίνει κραυγή.
Κάποτε είπα στην άπλαστη νύχτα
"μη με δούνε, άρπαξέ τα και ριχ' τα
μακριά απ' την αυγή".
Κοιμηθείτε θα σας νανουρίζω,
το γαλάζιο δεν γίνεται γκρίζο
με τα μάτια κλειστά...
Μα μονάχα στου ονείρου τη ζάλη
θα νομίζετε ότι είστε μεγάλοι
που τραβάτε μπροστά.
Κι εκεί μέσα θα φτιάξετε Ελλάδες
όσοι είστε άλλες τόσες μανάδες
εσείς μέσα, κορμιά.
Κοιμηθείτε της γέννας μου πλήθος
στο όνειρό σας θα μείνω σαν μύθος
στην αλήθεια ερημιά.
Κώστας Σφενδουράκης
«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».
Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σε συγχαίρω Κώστα.....Έγραψες ένα καταπληκτικό Ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ ανώνυμε :))
ΑπάντησηΔιαγραφή