Του Ξένιου Δία γίνεται

                                   στον Θανάση Αθανάσιο

" Εδώ είναι η γη των ολίγων,
η θάλασσα των εκλεκτών !
Ετούτο το γένος προσφύγων
θα ρίξουμε μέσα, πλαγκτόν.

Εδώ φίλε είναι Ελλάδα,
γι' αυτό να προσέχεις τι λες !
Θα ρίξουμε μες στο Καιάδα
τις μη καθώς πρέπει φυλές"...

Και έλεγε κι έλεγε ο Σταύρος
τα μάτια εκτοξεύαν οργή
αμήχανα κοίταζε ο μαύρος
με οίκτο μαζί και στοργή.

Κοιτώντας μαζεύει τον πάγκο
δεν παύει να χαμογελά
στον περαστικό σαλτιμπάγκο
που μόνος του παραμιλά...

Τι νόημα έχει να κάτσει
να ακούει λογύδρια ες ες ;
σε λίγο θα σκάσουν κι οι μπάτσοι...
σε εκτέλεση ο " Ξένιος Ζευς " !


Κώστας Σφενδουράκης