Το άλμπουμ

Το άλμπουμ κοιτά ο εαυτός μου
στις φωτογραφίες μονάχα εγώ
σαν κύτταρο τούτου του κόσμου...
Γυρίζει σελίδες, του τις εξηγώ.

" Εδώ είμαι μόνος στη γέννα.
Γεννήθηκα όπως γεννιούνται οι φτωχοί...
Εδώ είμαι πίσω από μένα
σκυμμένος...Στους ώμους βαριά η ενοχή.

Απόκριες...Προβάρω κοστούμια.
Θα κάναμε πάρτυ σ' ένα άδειο ναό...
Στο τέλος, που ντύθηκα μούμια
τα ρούχα ακριβά να ντυθώ Φαραώ.

Εδώ είναι που άπλωνα δίχτυα
και πάντα όταν τα 'βγαζα εγώ είχα πιαστεί.
Κι εδώ μια σειρά από ξενύχτια
ωχρός, παγωμένος με χέρια χιαστί.

Κι αυτή τελευταία, εαυτέ μου
δεν είμαι γιατί μ' έχει κρύψει η φυγή
στα σπλάχνα εκείνου του ανέμου
και φεύγω πιο πέρα, πιο πάνω απ' τη γη.


Κώστας Σφενδουράκης