«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Αλίκη Ψαχούλα - Ώρες





















Διαβάστε ή κατεβάστε (σε μορφή pdf), ακολουθώντας το σύνδεσμο εδώ, το τριακοστό τέταρτο βιβλίο της σειράς "εν καινώ" των 24Γραμμάτων: την ποιητική συλλογή "Ώρες" της Αλίκης Ψαχούλα.

--------------------------------------


ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Να συστηθώ.
Είμαι η Νύχτα.
Γνώριζα εκείνη την ανεμώνη από δροσόσταλο ακόμα.
Την έτρεφα με τα σκοτάδια μου,
της έδινα τη λευκότητα των βυθών
και το σφρίγος των φαντασμάτων.
Μόνο εγώ την έβλεπα γυμνή
γιατί ντρεπόταν το μαύρο της Μέρας.

Μια φορά,
τίναξα τα μακριά μανίκια μου
πιο δυνατά απ' ό,τι συνήθως.

Η ανεμώνη, λευκό πεφτάστερο, γλίστρησε στον υγρό καθρέφτη μου.
Προσπαθούσε να δει τον πάλλευκο ανθό της
ώρες πολλές μες στα Ερέβη μου.
Όταν η Μέρα πέταξε πάνω μου τη σκόνη της
η ανεμώνη ξέπνοη ξεβράστηκε στα πόδια δυο έκπληκτων ναυαγών.

Δεν μπορούσαν να ξέρουν--
αδύνατον να μαντέψουν
τον αφρισμένο ρόγχο του ανθού.
Την έπιασαν στα χέρια τους
κι αδημονούσαν για λίγο Φως ακόμα--
να ορθοποδήσουν τα πέταλά της.
Ίσα που πρόλαβα να δω την άφατη λύπη τους
σαν ο ανθός χαιρέτησε τον μίσχο
και σωριάστηκε με γδούπο πάνω στη λάσπη βράχων αλλοτινών.

Είμαι η Νύχτα.

Δεν έχω τίποτα να κάνω με το Τίποτα που βάζετε δίπλα μου.

Είμαι η Νύχτα.

Γεννώ φεγγάρια, άστρα, ανεμώνες, σαλεμένους ναυαγούς.

Είμαι η Νύχτα.

Κολυμπά μέσα μου όλο το Λευκό της Αρχής και του Τέλους.

----------------------------------


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου