Δίνει στην αρχή το τέλος
φτιάχνει άλλη αρχή
"πνεύμα" ονόμασε το βέλος
το σπαθί, "ψυχή".
Βάφει με λευκό τον Άδη
μπλε τον ουρανό
γίνεται στίγμα, σημάδι
μέσα στο κενό.
Πίνει θάλασσες του κόσμου
ντύνεται βροχές
λέει "εγώ είμαι δικός μου"
διώχνει ενοχές.
Δίχως έγνοια δίχως φθόνο
δίχως αφορμή
σαν τον άπιαστο τον χρόνο
φεύγει με ορμή.
Τόσο τρέχει που τον φθάνει
που τον ξεπερνά...
τώρα μέχρι να πεθάνει
δεν ξαναγερνά !
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου