Τοξικά ερείπια ΙΙ

Μια θάλασσα στυμμένη τα μάτια σου
τραβώντας τα ενδύματα της νύχτας
αποκαλύπτεις το άλλο σου πρόσωπο

όχι της καθημερινής ανοχής
που σαν σκόνη έλιωσε τα χέρια σου
το πρόσωπο των βρεγμένων ήλιων
με τα ξερά φύλλα
και τις τραμπάλες του κυρίου τρόμου

τα πρόσωπα των ποιημάτων σου
να τρέχουν πάνω σε κίτρινα ποδήλατα
σφυρίζοντας δήθεν αδιάφορα
επαίτες της νύχτας
κλέβοντας το οξύ απ'τις μήτρες του πόνου

μ' έναν ξεκοιλιασμένο ουρανό
να χύνει αίματα στις πηγές
που και συ ζήτησες να πιεις
μ'ενα χαλασμένο μάτι να κοιτά
μέσα στου εαυτού τα χάσματα

η νευροπαραλυτική ευτυχία
που σε αποκοίμισε σου σπάσε την πλάτη
στο κάλεσμα των συντρόφων
μικρέ μου Ελπήνορα

το θαύμα πρέπει να περάσει
από μέσα σου
λεπτή γραμμή γαλάζια βελόνα
στις κόκκινες φλέβες σου
να διυλιστεί στα νερά της στυγός
αν δεν έχεις τελειώσει
στο θάνατο των ωρών και των πραγμάτων
αν επιμένεις να ανασαίνεις.
Κάθε που αφήνεις το ποίημα μετέωρο
ούτε εσύ γεμίζεις...


Βαλάντης Βορδός

Μας ανήκει

Αυτός ο κόσμος μας ανήκει
που δεν τον φτιάξαμε εμείς!
σ' όλα τα πλάτη και τα μήκη
μας δόθηκε άνευ τιμής.

Αυτός ο κόσμος μας ανήκει
κι η παιδική μας η καρδιά
βρήκε τον δρόμο για την νίκη
και της ελπίδας τα κλειδιά.

Αυτός ο κόσμος μας ανήκει
κι εμείς ανήκουμε εκεί
στου άλλου κόσμου το τσιφλίκι
είμαστε απλά περαστικοί.


Κώστας Σφενδουράκης

Κατεύθυνση

Μας σέρνει η ζωή στην Ιστορία
με λόγους επικίνδυνα φαιδρούς
να ακολουθεί την ίδια συμμορία
αυτή με τα καρφιά και τους σταυρούς.

Αν που και που μας δίνεται ευκαιρία
να φτιάξουμε τους δρόμους μας αβρούς
ο πόθος μας αλλάζει σε υστερία
και ψάχνουμε χαμένους θησαυρούς.

Το σπέρμα το κακό μετά την γέννα
σε άλλη μήτρα σ' άλλη εποχή
μπαίνει κι αναπαράγει ενοχή...

Οδήγα κι άμα σπάσουνε τα φρένα
να μη σε νοιάζει, τούτο το στενό
τελειώνει στο απέραντο κενό.


Κώστας Σφενδουράκης

Η συμφωνία

Τη συμφωνία υπογράφει
τα βρήκε με την εταιρία
ο κόπος του μη πάει στράφι
η επένδυση ήταν ευκαιρία.

Μα στην παγίδα σαν ελάφι
τον περικύκλωσαν θηρία
των "από πάνω" το σινάφι
καπάτσοι στην λαθροχειρία.

Αφού του φάγανε τα πάντα
του πήρανε και την γυναίκα...
Νύχτα με φόντο την κομπίνα

σκέφτεται μόνος στη βεράντα
"πρέπει να πάω κατά τις 10"
γεμίζοντας την καραμπίνα.


Κώστας Σφενδουράκης

Ακοινώνητη

Με μια καμπούρα η ζωή σε πέρασμα θανάτου
αμέτρητοι χορεύουνε πάνω της στεναγμοί
του ανθρώπου η μοίρα το 'θελε να σμίγει η χαρά του
με το κακό και μέσα του τα γέλια κι οι λυγμοί.

Χάθηκε το σημείο πια της καιομένης βάτου
ποιος είναι τώρα Μωυσής, ποιος έχει την πυγμή
να ξεσηκώσει τον λαό να σπάσει τα δεσμά του
στου κόσμου τον ωκεανό να ανοίξει μια ρωγμή;

Ω κοινωνία ακοινώνητη, παγκόσμια κοινωνία
σ' έκανε τούτη η εποχή ψεύτικη, πλαστική
είναι γεμάτη η ατμόσφαιρα με ανθρώπινη μανία.

Τώρα που σβήνεις όνειρα που χάνονται οι ελπίδες
θα 'ρθει ο καιρός σου αιφνίδια, να 'τος καραδοκεί
λίπος φράζει τα μάτια σου γι αυτό και δε τον είδες.


Κώστας Σφενδουράκης

Ταχεία μετάσταση

Άδειος καθρέφτης, ύπαρξης ένδειξη τώρα που άχνισε
πάντα οι σάρκες μας της απουσίας γίνονται αντίβαρα
θεός χαρμάνης, καπνός η ανάσα μας όλη την κάπνισε
μες στο τασάκι του τα ανθρωπόμορφα τα αποτσίγαρα.

Άβουλοι σκλάβοι, ζωής ζητιάνοι, οιονεί πειράματα
στην επιστήμη της εξουσίας υπέστη αλλοίωση
μια κοινωνία, σε αμνησία απ' τα γεράματα
σέρνεται ανήμπορη, νοσούν τα σπλάχνα της από εξαθλίωση.

Πουλιά προσπάθησαν να αποδημήσουν, ήταν ανίκανα
μπροστά στα μάτια τους τα γύρω, ιδανικά φάνηκαν, ρόδινα!
έπαψαν όμως να τιτιβίζουν, βγήκαν τα δίκαννα
τα δευτερόλεπτα, μέχρι το τέλος τους γελούν επώδυνα.

Μοιραία στο όνειρο ψυχορραγεί μια επανάσταση
τώρα ανεξέλεγκτα τ' αρχαία αυξάνονται τα καρκινώματα...
σκότους ταχύτητα, σ' όλο το είναι μας κάναν μετάσταση
"κάποτε υπήρξαμε" θα λέμε "υπάρχουνε τα αποτυπώματα".


Κώστας Σφενδουράκης

Το 72,9% θεωρεί θετική επιλογή τον Λ. Παπαδήμο (του Ιωάννη Κυριαζή)

Και ξαφνικά εξανεμίστηκαν οι όποιες ενστάσεις γύρω από τη μνημονιακή πολιτική μπροστά στη... «σοβαρή» εμφάνιση του κυρίου Παπαδήμου..., διαλύθηκαν τελείως ξαφνικά οι στρατιές των ανέργων και τα χαράτσια έγιναν πιο υποφερτά υπό το χαμόγελό του, ως διά μαγείας έσπασαν και τα χίλια δυο δεσμά που μας καθιστούν υποχείριους του ΔΝΤ και της ΕΕ, εξαφανίστηκαν δια μιας οι κακές αγορές μπροστά στον καλοδεμένο κόμπο της γραβάτας ενός ανθρώπου των αγορών, οι κακοί τραπεζίτες που θεωρήθηκαν η αιτία του κακού διαγράφτηκαν από τη μνήμη μας μπροστά στον «καλό τραπεζίτη» που θα μας σώσει, το χάος υποκαταστάθηκε από την τέλεια χωρίστρα του κι η τσάκιση της μέσης μας από το βάρος του χρέους αντικαταστάθηκε από την τέλεια τσάκιση του παντελονιού του...και πόσο ξαλαφρώσαμε που ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός παρέδωσε επιτέλους τη σκυτάλη στον τέως σύμβουλό του....
Σα να μην πρόκειται κι αυτή η κυβέρνηση να υπογράψει όλα αυτά για τα οποία ως τώρα ο κόσμος αντιδρούσε...
Σα να μην πρόκειται αυτή η κυβέρνηση να τηρήσει-και μάλιστα άμεσα διά της υπαγορευθείσης υπογραφής της-τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η προηγούμενη λαομίσητη κυβέρνηση να υλοποιήσει...
Σα να μην είναι ο νυν πρωθυπουργός καλοδεχούμενος –άραγε γιατί;... – από τα κοράκια που μας κατασπαράζουν...
Σα να μη συμμετέχουν σ' αυτήν την κυβέρνηση άτομα όπως ο κ. Βορίδης, πρώην γραμματέας της ΕΠΕΝ...
Μα στ’αλήθεια τι όραμα ζωής μπορεί να χαρίσει το καλοραμμένο κοστούμι ενός ψυχρού τεχνοκράτη στη ντυμένη με ράκη ελπίδα μας;...
Μπροστά σ’ ένα λαό που ξεχνά την Κόλαση στην οποία οδηγείται, γιατί θα τον φυλάει ως τότε ο «καλός του άγγελος», μια προοπτική μόνο υπάρχει: να φτάσει με ασφάλεια στην Κόλαση...



*Δημοσκόπηση Κάπα Research

Ιωάννης Ν. Κυριαζής

Μεσόγειος νύχτα

Πάρτε τα όπλα, δώστε γάλα
"ψωμί παιδεία ελευθερία"
συνθήματα λόγια μεγάλα...
τα όπλα είναι σε ευκαιρία!

Μες στων 7 αδελφών τη σάλα
παίρνει μορφή η ιστορία
μετά θα παίξουν τη "μπουκάλα"
κι ίσως να δείξει τη Συρία.

Όλες οι μέρες γίναν νύχτες
έγινε η γη μια μαυροφόρα
απ' τα παιδιά της τα αιμοβόρα.

Σταμάτησαν του χρόνου οι δείχτες
και στον ανύπαρκτο τον χρόνο
δείχτες θανάτου υπάρχουν μόνο.


Κώστας Σφενδουράκης

Συμμορία

Να οι κεφαλές της εξουσίας!
επιθυμούνε διακαώς
γιατί είναι υψίστης σημασίας
να το βουλώνει ο λαός:

"Έχουμε πόλεμο και κρίση
δεν είναι ο δρόμος πια βατός"!
λέει ο Άρχων και η λύση:
"Λαός δεν θα 'στε μα στρατός.

Βάλτε τα κράνη, τις μπαλάσκες...
στα όπλα! θα 'ρθει ο εχθρός"
(φορούσαν τις θλιμμένες μάσκες
της εξουσίας ο αφρός)...

"Είστε σε πόλεμο, όχι λάσκα,
σε έναν πόλεμο ιερό" !
είπε αφού φόρεσε μια μάσκα
μ' ένα άλλο ύφος παγερό.

Και ο λαός όλο απορία
(πώς άφησε να κυβερνά
δυο-τριών τζακιών η συμμορία;)
το πρόσωπο αλλού γυρνά.

Τώρα σκυμμένο το κεφάλι
γιατί δεν γίνεται αλλιώς
η συμμορία θα επιβάλλει...
Νόμος ακλόνητος, παλιός.


Κώστας Σφενδουράκης

Συνταγματάρχης

Να επιβληθούν θέλει οι κανόνες και οι όροι του
να κάνουν πέρα επιτέλους τα ρεμάλια
φθόνος και λύσσα είναι οι συνοδοιπόροι του
σ' αυτόν τον δρόμο που ανοίγει με τα σάλια.

"Γεια σου αδερφέ" τον χαιρετάνε οι σαλίγκαροι
είναι που η εικόνα των ανθρώπων ξεγελάει
μοιάζουν στα δυο όταν βαδίζουν σαν παλίκαροι
μα σαλιγκάρια όταν έρπουν πλάι πλάι.

Να επιβληθούν θέλει οι κανόνες και η ποίηση
να του προσφέρει όσα χρειάζεται να υπάρχει:
έναν στρατό να ακολουθεί δόξα και οίηση
υποταγμένοι όλοι στον συνταγματάρχη.

Κι όσοι ακούν να τους προστάζει "ακολουθείστε με"
να πάψουν να το μεταφράζουνε σαν "φτύστε με".


Κώστας Σφενδουράκης

Κοιμηθείτε

Κοιμηθείτε μικρά μου αγγελούδια
θα σας πω παραμύθια, τραγούδια
κοιμηθείτε γλυκά.

Κοιμηθείτε σσσστ ούτε άχνα
τα βγαλμένα από μέσα μου σπλάχνα
σερνικά θηλυκά.

Κοιμηθείτε κι ενώ σας βυζαίνω
την φωνή μου θ' ακούτε σαν αίνο
κι ας μου βγαίνει κραυγή.

Κάποτε είπα στην άπλαστη νύχτα
"μη με δούνε, άρπαξέ τα και ριχ' τα
μακριά απ' την αυγή".

Κοιμηθείτε θα σας νανουρίζω,
το γαλάζιο δεν γίνεται γκρίζο
με τα μάτια κλειστά...

Μα μονάχα στου ονείρου τη ζάλη
θα νομίζετε ότι είστε μεγάλοι
που τραβάτε μπροστά.

Κι εκεί μέσα θα φτιάξετε Ελλάδες
όσοι είστε άλλες τόσες μανάδες
εσείς μέσα, κορμιά.

Κοιμηθείτε της γέννας μου πλήθος
στο όνειρό σας θα μείνω σαν μύθος
στην αλήθεια ερημιά.


Κώστας Σφενδουράκης