Πέτρα σκαλισμένη η καρδιά μου
πάνω στα βουνά
έχει τη μορφή τώρα της άμμου
σκόρπια, πουθενά..
Ανεμοδαρμένο τ’ όνειρο μου
με χρυσά φτερά
διάφανα τα βλέπω σαν εντόμου
μ’ άκρα κοφτερά.
Βάσανο μεγάλο το κορμί μου
πώς ισορροπώ;
Ίσως να ‘μαι ρόδο της ερήμου,
ίσως ν’ αγαπώ.
Κώστας Σφενδουράκης
πάνω στα βουνά
έχει τη μορφή τώρα της άμμου
σκόρπια, πουθενά..
Ανεμοδαρμένο τ’ όνειρο μου
με χρυσά φτερά
διάφανα τα βλέπω σαν εντόμου
μ’ άκρα κοφτερά.
Βάσανο μεγάλο το κορμί μου
πώς ισορροπώ;
Ίσως να ‘μαι ρόδο της ερήμου,
ίσως ν’ αγαπώ.
Κώστας Σφενδουράκης
Χριστίνα Μέτσικα
Fide Koksal
Μελοποίηση: Χριστίνα Μέτσικα
Πέτυχε η μελοποίηση το διακριτικό "περπάτημα" των στίχων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆξιος!
Ευχαριστώ Γιάννη! άξια η Χριστίνα για την μελοποίηση...
ΑπάντησηΔιαγραφή