«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

η νύχτα ξέσπασε...


κάτω στον κάμπο
αναβλύζουνε τ' άστρα.
βροχή!

μες απ' τα μάτια
αναβλύζουνε λόγια.
κενό.

στο κέντρο των κύκλων
αναβλύζουνε φωτιές.
γιορτή!

μες απ' τις κραυγές
αναβλύζουνε πόθοι.
ανάγκη.

στην ένταση του αόρατου
αναβλύζουν αρώματα.
νυχτολούλουδο!

στων οπαδών τα λόγια
αναβλύζουνε πρέπει.
δόγμα.

τα φώτα του δρόμου
αναβλύζουνε σκιές.
μοναξιά.

από τις λεπτότητες της ακρίβειας
αναβλύζουνε φωτιές.
tango!

πικροδάφνες όνειρο
αναβλύζουνε δρόμο.
πόλη.

στων κάποτε συμμαθητών
αναβλύζουνε "τον θυμάσαι;".
φθορά.

από τα μικρόφωνα πίσω
αναβλύζουνε δικαιώσεις.
ματαιότητα.

από την ίριδα της σιωπής
αναβλύζουνε διαστολές.
έρωτας!

από τον ορίζοντα της κιθάρας
αναβλύζουνε χέρια.
segovia!

στις κολώνες ανάμεσα
αναβλύζουν αστέρια.
σούνιο!

μες από τη σάλα
αναβλύζουνε βινίλια.
jazz!

οι ταχύτητες
αναβλύζουνε τείχη.
αποξένωση.

απ' το αν-εκτίμητο
αναβλύζουν υποταγές.
εξ-ουσία.

οι ψυχές των δέντρων
αναβλύζουνε τρεμοφεγγιές.
πυγολαμπίδες!

στα σοκάκια στις λακκούβες
αναβλύζουνε φεγγάρια.
απόβροχο!

στον πόθο της αυγής
αναβλύζουν ονειρώξεις.
ανεκπλήρωτο.

στη συνάντηση των αλλού
αναβλύζουν αδρότητες.
φευγαλέα.

στον ορίζοντα του Ηραίου
αναβλύζουνε θάλασσες.
πανσέληνος!

κάθυγρα κορμιά
αναβλύζουνε τριγμούς.
ταυτοφωνία!

από το Ένα
αναβλύζουνε μορφές.
αγέννητο!


Γιώργος Πρίμπας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου