στους Κώστα Σφενδουράκη και Γιώργο Πρίμπα
Αυτή η σιωπή που απλώθηκε
αργά τη νύχτα στο δωμάτιο
βγήκε σιγά σιγά
σε κομμάτια απ' την ψυχή των πραγμάτων
ξεδιπλώνοντας μέρες παλιές
την μάνα μου που μου 'χε κρύψει τον Καρυωτάκη
''μην κάνεις κακές παρέες'' μου 'λεγε
έτσι εγώ τις άφησα για αργότερα
τις μεγένθυνα
τις εμπλούτισα
βρήκα κι άλλους φίλους
άλλες κακές παρέες και συναναστροφές.
Ανακάλυψα τον Αλέξη και τον Αλέξη
τον Τραϊανό και τον Ασλάνογλου
τον Μαγιακόφσκι και τον εξαίσιο
εκείνο Κάρολο
''έλα! ω, έλα στο ταξίδι των ονείρων, πέρα απ' το δυνατό,
πέρα απ' το γνωρισμένο''
κόλλησα μαζί τους σαν το χανζαπλάστ
στην πληγή της καρδιάς
ανεξέλεγκτος πάνθηρας η φαντασία
μού 'σπαγε τα δάχτυλα
έτσι που κάθε άγγιγμα
κάθε μικρή μετατόπιση
να' ναι η οδυνηρή κλιμάκωση
του σκισμένου μου προσώπου
σε χίλια τεμαχισμένα χαμόγελα
μοιρασμένα δεξιά και αριστερά
σε φίλους γνωστούς και γκόμενες
με ψηφιακή καρδιά και ψηφιακά πόδια
που για ν' ανοίξουν θέλουν το μαγικό
σου λογάριθμο, το ψηφιακό σου κλειδί
το μαγικό συνδυασμό
χρήματα χρήματα, γρήγορο αμάξι, εξοχικό στη Χαλκιδική
σε μέρος in, μα να' σαι και καλό παιδί
με μόρφωση και λεπτά αισθήματα.
Να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με αρχές και ιδανικά
με Γαλλικά και πιάνο
για να καταστρέψουν ότι έχει απομείνει όρθιο
απ' τους προηγούμενους τύπους με τα οράματά τους.
Εγώ δεν έχω τίποτα απ' όλα αυτά
οι παρέες μου ήταν ανέκαθεν κακές
κι οι επιρροές μου άσχημες
η μάνα μου όσο και να προσπάθησε
για να με συνετίσει
με μια βελόνα να ξεμπερδέψει
τις χαώδεις μου φλέβες δεν μπόρεσε
έτσι που η κούνια μου
στην ποίηση ακούμπησε
κι έγειρε η πλάστιγγα
προς τις παλιές παρέες
και ''βαβήλ σκοτεινό''
η νέα μέρα και η επόμενη...
Βαλάντης Βορδός
τιμή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή