«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Χριστουγεννιάτικο


Χριστουγεννιάτικα στο κέντρο
ήμουν ξημέρωμα Σαββάτου,
είδα στο σύνταγμα ένα δέντρο
που είχαν στολίσει τη σκιά του.

Είπα πως θα 'ναι απ' το μεθύσι
ή από της λήθης τη μαστούρα
το δέντρο ήταν κυπαρίσσι
κι εγώ ήμουν μια νεκρή φιγούρα.

Πια η γιορτή είχε τελειώσει
ερημική στιγμή και κρύα
να είμαι εκεί χωρίς αιτία

και να κοιτώ που ' χαν φυτρώσει
δίπλα στο δρόμο λίγα βρύα...
έμοιαζε τάφος η πλατεία.


Κώστας Σφενδουράκης 

5 σχόλια:

  1. χρόνια πολλά Γιάννη με την ευχή να παραμείνουμε άνθρωποι μ' αυτά που μας περιμένουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kώστα αυτό που με άγγιξε περισσότερο είναι η τελευταία στροφή.
    Τα χορτάρια που ξεφυτρώνουν σιγά, σιγά σε εγκαταλελειμμένες κατασκευές είναι κάτι που πάντα μου αρέσει και εμπνέει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή