Πήρε ασπίδα και ρομφαία,
τη μοίρα του να πολεμήσει,
εκεί στους κόλπους του Μορφέα
σα βασιλιάς να κατακτήσει
και με μανία να γκρεμίσει,
όσα οι βάρβαροι είχαν κτίσει.

Οσα αγαπάει έχει στο νου του,
αυτά του δίνουν το κουράγιο
και το φεγγάρι του ουρανού του
που του χουν κλέψει τη σαγήνη,
μες της ζωής του το ναυάγιο
φάρος σωτήριος θα γίνει.

Και νικητής, σα θα επιστρέψει,
θα δει τον ουρανό του πάλι,
αφού το βλέμμα πάνω στρέψει,
να ναι γεμάτος με αστέρια∙
δεν είχε σκύψει το κεφάλι
και πήρε τη ζωή στα χέρια!


Κώστας Σφενδουράκης