«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Συναρμογή

Είμαι μικρός παιδί μια στάλα,
δε με αγγίζουν τα μεγάλα,
βλέπω τον κόσμο σαν παιχνίδι,
σαν μακρινό ζωής ταξίδι.

Είμαι έφηβος, του πάθους νέος,
Ετοιμοπόλεμος, γενναίος∙
έγιν΄ ο κόσμος πια εχθρός μου
και γω το κέντρο αυτού του κόσμου.

Ώριμος πια, κοντά σαράντα,
βλέπω τον κόσμο απ’ τη βεράντα
και σκέφτομαι πως δε θ’ αντέξω,
αν απ’ αυτόν δε βγω απ’ έξω.

Μα τώρα, που ‘χω γίνει γέρος,
βρίσκομαι δω στο ίδιο μέρος∙
είμαι ένα κύτταρο του κόσμου
δικός του εγώ και αυτός δικός μου!


Κώστας Σφενδουράκης
~ ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)