Πάνελ

                     στη Νίκη και στη Μαργαρίτα


Γραβατωμένοι σε ένα άθλιο πάνελ
συντονιστής μ' απλωμένο το χέρι
τον ενισχύουν κοράκια του τσάνελ
ξέροντας πως πολλαπλά θα τους φέρει.

Ειν' οι καρέκλες πιασμένες μα άδειες
μόνο τα πρόσωπα, πλαστά και ίδια
έρχονται μέρες - υπόσχονται - άγιες...
έξω απ' το στούντιο τ' αποκαΐδια.

Έξω απ' το στούντιο ουρλιάζει η πείνα
ακόμα μια, ίσως, αυτοκτονία
μα αυτοί στο διάλειμμα εκεί στη καντίνα
παίζουν στα ζάρια τους μια κοινωνία.

Μέσα θα μείνουνε, μέσα για πάντα !
μοιάζουν με σκίτσο χωρίς τη λεζάντα...


Κώστας Σφενδουράκης