στη Στέλλα Αναστασιάδου
Φύσηξαν τα χείλη
στο βαθύ κενό
κι άνοιξε μια πύλη
μες στον ουρανό.
Ρίχνει το φεγγάρι
άσπρη σαϊτιά
παίζει σαν δοξάρι
καίει σαν φωτιά.
Πίσω του το κάστρο
φάνηκε θαρρώ
φόρεσα ένα άστρο
ρούχο καθαρό...
Να 'μαι αφήνω ίχνη
άσαρκος, ισχνός
την αρχή μου δείχνει
τώρα ο Ιανός...
Κώστας Σφενδουράκης
Φύσηξαν τα χείλη
στο βαθύ κενό
κι άνοιξε μια πύλη
μες στον ουρανό.
Ρίχνει το φεγγάρι
άσπρη σαϊτιά
παίζει σαν δοξάρι
καίει σαν φωτιά.
Πίσω του το κάστρο
φάνηκε θαρρώ
φόρεσα ένα άστρο
ρούχο καθαρό...
Να 'μαι αφήνω ίχνη
άσαρκος, ισχνός
την αρχή μου δείχνει
τώρα ο Ιανός...
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου