«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Ο άνθρωπος που γελούσε

Η πρώτη εντύπωση.

Άψογη η εκτύπωση:

γνήσιο χαρτί Kodak, ζωντανά χρώματα,

σωστή η γωνία λήψεως και ο φωτισμός.

Αναμφισβήτητα αναγνωρίζω τον εαυτό μου

στο εικονιζόμενο πρόσωπο.

Όμως

το σκοτάδι που μόνιμα κατοικεί στα μάτια

βγήκε καστανού χρώματος,

η δίνη του στόματος

έχει περιοριστεί σε δυο κόκκινα χείλη,

αυτά τα καλοχτενισμένα μαλλιά δεν αντανακλούν

επ’ ουδενί την αταξία στο κεφάλι μου

κι αυτό το μονίμως χαμογελαστό πρόσωπο

-Πώς να το πω;- ασυστόλως ψεύδεται,

αγαπητοί μου φίλοι.

Σωτήρης Παστάκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου