«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Οδοιπορικό

Σε δρόμους σιωπηλούς οδεύει η κόρη
κλεισμένη μες στα όνειρά τους δίχως
το σώμα της να υψώνεται σαν τοίχος
μα να 'ναι της ψυχής το πανωφόρι.

Στα μάτια την κοιτούν συνοδοιπόροι
το ποίημα της βουβό κι ο κάθε στίχος
τροφή - δεν τους χρειάζεται ο ήχος
θα ψέλνουν τα πουλιά - αγγελιοφόροι.

Εκείνοι την ονόμασαν Ελπίδα
"ανάξια λόγου" είπαν κάποιοι άλλοι
προσπέρασαν κουνώντας το κεφάλι...

Μα όσοι ακολούθησαν -τους είδα-
ακούραστοι συνέχισαν κι ακόμη
ανοίχτηκαν μπροστά τους άλλοι δρόμοι.


Κώστας Σφενδουράκης
~