Φύγε ρε πούστη απ' την ζωή μου
με κυνηγάς εδώ και χρόνια
πας να ρουφήξεις την πνοή μου,
δέσε μου πρώτα τα κορδόνια...
Δεν είσαι άξιος να το κάνεις
μα μου την φέρνεις από πίσω
στο στόμα μου μιαν άκρη κάννης
να μη μπορώ ούτε να μιλήσω.
Φύγε ρε πούστη απ' την παράγκα
θησαύρισες νταβατζιλίκι
βάλε στον κώλο σου τα φράγκα
να κι από μένα χαρτζιλίκι.
Φύγε ρε πούστη δε σε θέλω...
κυκλοφορείς έξω στα πάρκα,
μαύρα γυαλιά γυρτό καπέλο
δίχως ψυχή μονάχα σάρκα.
Φύγε ρε πούστη! μα εσύ μένεις
μέσα στα κύτταρα του κόσμου
καρκίνωμα της οικουμένης...
είσαι ο αργός ο θάνατός μου!
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου