«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Μάλλον υδράργυρος...

Τα 'χω χαμένα...
βρίσκομαι εδώ
χωρίς εμένα.

Γλώσσα ξυράφι
χωρίς φειδώ
πάνω μου γράφει:

Είσαι δικός μου,
είσαι ρωγμή
γυάλινου κόσμου

και θα ματώσω...
σε μια στιγμή
θα σε προδώσω !

Κοίτα πως βρέχει
μαύρη βροχή
σαν αίμα τρέχει.

Σχίζω τα μάτια
και την ψυχή
χίλια κομμάτια...


Κώστας Σφενδουράκης
~

2 σχόλια:

  1. Γιώργος Πρίμπας14 Μαΐου 2011 στις 10:13 π.μ.

    Πολύ μου άρεσε αυτή η "μετατόπιση" σου.
    Πέρα από τη γραφή (πεντασύλλαβος με δικαίωμα απόκλισης) που με εκφράζει, το αποτέλεσμα ένα πολύ δυνατό (ή μήπως έξι;) ποίημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος15 Μαΐου 2011 στις 2:58 μ.μ.

    !!!!!!!!!!
    Μίχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)