Μέσα στο δέντρο έχω αλητέψει
αλήτες τα κλαδιά και φίλοι
λούζεται στο φεγγάρι η σκέψη
να 'ν' όμορφη πριν βγει απ'τα χείλη.
Τα φύλλα η δροσιά τα γλείφει
στάζει από πάνω τους ο πόθος
η θάλασσα ντυμένη νύφη
με νυφικό το σεληνόφως.
Με παίρνει ο ύπνος κι ένα αστέρι
έχει μπλεχτεί μες στα μαλλιά μου
κι εσύ 'σαι μες στην αγκαλιά μου...
μα το πρωί ένα περιστέρι
το μήνυμά σου θα μου δώσει
κι όλα θα μ' έχουνε προδώσει !
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου