Τζουμέρκα Πατήσια ( στην Αναστασία και στην Λίλα )

Μια μέρα στο χωριό
που γκρίνιαζε η Μαριώ
της λέει ο άντρας της: " να ησυχάσεις,
μικρή είναι η ζωή και θα την χάσεις ".

Στα μάτια της μπροστά
φτιάχνοντας γεμιστά
σε μια στιγμή που έβαζε τον δυόσμο
είδε μες στο ταψί όλο το κόσμο...

και τότε ξαφνικά
μια σκέψη τη νικά
πως πια δεν την χωράνε αυτοί οι τοίχοι
θα ψάξει αλλού να βρει μιαν άλλη τύχη.

Λοιπόν και ξεκινά
να πάει στο πουθενά...
στη μοναξιά περνάει σαράντα χρόνια
πέρυσι έμαθε πως έχει εγγόνια...

Το κτίριο σαν γιαπί
στοίβα οι αλλοδαποί
ανάμεσα φυλής κι Αγίου Ανδρέα
γυρνά από ξενύχτι μια παρέα:

" Στο υπόγειο ρε παιδιά!
φρικτή η μυρωδιά
η Μαίρη απ' τα παλιά η σερβιτόρα,
εδώ έμενε...τι να συμβαίνει τώρα "; 



Κώστας Σφενδουράκης