Τα τριαντάφυλλα που σκέφτηκα για σήμερα
είναι η δίψα αυτών που τα ποτίζουν
σε κάποιες χώρες μακρινές της Αφρικής
καθώς το Άουσβιτς στον κόσμο επεκτείνεται
και φέρνουν αεροπλάνα κάθε πρωινό
τον πόνο των ανθρώπων που έγινε άνθη
για να στολίζει απ' το βήμα του πολιτικού
ως του αισθήματος το τελευταίο τραπέζι
μιαν ύβρη απάντηση του εμπόρου στην ανάγκη
ενός κόσμου σαπισμένου για λεπτότητα.
Γι αυτό πάρε μονάχα τη λέξη τριαντάφυλλα
και πες είναι τρεχάλα σε μιαν αγκαλιά
είναι το χέρι σου καθώς περνάς σε κήπο
κι ό,τι θυμίζει ακόμα από τα παιδικά μας χρόνια.
Γιώργος Μίχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου