Παντού εχθρούς-φαντάσματα θα βλέπετε
μέχρι να σας νικήσουν τα φαντάσματα
οι σκέψεις και τα λόγια σας μιάσματα
σαθρό το κάθε τι από σας που έπεται.
Σαθρά κι αυτά που εσείς κινείτε νήματα
και κρέμονται στις άκρες σάπια πτώματα
θαμμένα στα δικά σας περιττώματα
χωρίς τιμές θαμμένα, δίχως μνήματα.
Φαντάσματα οι εχθροί και η μάχη ίσαμε
να μοιάζουνε στα χέρια σας σαν λάφυρα
κονσέρβες ανοιχτές, αλόγων άχυρα
να πείτε, έστω χαμένοι, το "Νικήσαμε!".
Μα η μέλλουσα γενιά παίρνει την οίηση
μεταλλαγμένη σε έμπνευση, για ποίηση.
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου