Ο Ασώπαστος είναι ψάρι

Εμείς νομίζαμε ότι θέλει να μιλήσει τον κόσμο ως την
εξάντλησή του μα εκείνος ήθελε μόνο να πει πως είναι ψάρι
που τον πνίγουν τα πνευμόνια του και θέλει να τα κάψει για
να πέσει πάλι στο νερό... Αυτοί που είναι ψάρια έξω από τα
νερά του κόσμου φτιάχνουν κάτι καρκίνους των πνευμόνων
σαν αθάνατα έργα τέχνης κι έπειτα προτιμούν το θάνατο από
το να ζουν έτσι σε μια ξενότητα ανάσας. Ίσα που πρόλαβαν
να γίνουν φίλοι μας να τους πάμε ένα ακόμα πακέτο τσιγάρα
κρυφά στο τελευταίο στάδιο. Ψάχνουμε έναν τρόπο να τους
πούμε πως η απελπισία τους είναι μια διάταξη λόγων που
καταλήγει από δρόμους περίεργους όπως όλα στην αγάπη,
μέσα σ' αυτό το απέραντο μαιευτήριο θανάτου που είναι η
ζωή. Άλλοι θα φύγουμε πουλιά, άλλοι άλογα μα ο Ασώπαστος
θα φύγει ψάρι. Θα γυρίσει πάλι στα νερά, θα μιλήσει τα νερά,
θα πάρει το οξυγόνο του από τα νερά και δεν θα το κάνει
ξανά λόγια. Γι αυτό και ότι είπε ήταν μια προσπάθεια να
μιλήσει με λόγια ανθρώπινα τη γλώσσα των νερών, να
πληρώσει άμα τη εμφανίσει την πτώση του στον κόσμο μας κι
ύστερα να την πάρει πίσω να την πάει στα παραμύθια των
παιδιών με τις μικρές γοργόνες. Δεν ξέρω ακόμη αν έχουμε
αγάπη να νικάει το θάνατο, μα το έχουμε ονειρευτεί, όσο
υπήρξαμε άξιοι του έρωτα τώρα που όλοι μιλάνε για νεκρούς
θεούς και κανείς δεν ξέρει πια την παρασημαντική της
γλώσσας των νερών για τους ανθρώπους ψάρια που έπεσαν
στον κόσμο μας. Ο Ασώπαστος είναι ψάρι. Σε λίγο θα
απαλλαχτεί από τα πνευμόνια του και θα φύγει στα νερά.
Καλύτερα, χειρότερα, ποιός ξέρει;


Στην Ειρήνη, αν μου επιτρέπετε...

Γιώργος Μίχος