Η ρηξικέλευθη γενναιότητα των "χέστηκε"...

Κουράστηκα λίγο να διαβάζω για μεριά και μάγουλα.
Δεν υπάρχει σ' εμένα έκπληξη.
Αυτά τα ταψιά πάνε κι έρχονται και παραλίγδωσα τα δάχτυλα μου.
Τώρα μου πρέπει μια πετσέτα με έναν ολοστρόγγυλο λεκέ στην μέση.
Ένας λεκές στο κέντρο μιας απλής πετσέτας χεριών , μπορεί στ΄αλήθεια να πανικοβάλλει.
Ένας λεκές -κι ας είναι και λευκός...- επάνω στην σαλιάρα ενός Χριστού ,
δεν μπορεί πια να σαστίσει κανέναν.
Συνήθισα να διαβάζω για λεκέδες επάνω σε σύμβολα.
Τα σύμβολα είναι απο μόνα τους λεκέδες.
Είναι  βαρώνοι της φυσικής μεγαλομανίας του ανθρώπου.
Αυτοί που πλήττουν τα σύμβολα ,
σήμερα ,δεν μπορεί παρά να είναι οι επαγγελματίες λεκιαστήρες των συμβόλων
και είναι κι αυτοί το ίδιο βαρώνοι της φυσικής μεγαλομανίας του ανθρώπου.
Χέρι χέρι τα σύμβολα με τους συμβολολεκιαστήρες ,
πάνε και πάνε στις ίδιες λιτανείες.

Πλήττει τα σύμβολα -όλο μιλώντας , όλο απεικονίζοντας , όλο αποκαθηλώνοντας τα.
Θα πεί :
χέστηκε η φοράδα.
(Είπα "χέστηκε" άρα η σημειωμένη μου φοράδα λεκιάζει.
Τώρα δεν μπορεί παρα να λογαριάζεται κι αυτή η φράση για αιρετική!)




Ντόρα Βλάσση