«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Υπάρχει

Γυρνώ σκυφτός, ρακένδυτος ,μέσα στους υπονόμους
ποιήματα απαγγέλοντας που δεν τα λέει βιβλίο
βλέπω αρουραίους να γελούν - το θέαμα γελοίο -
μα το κεφάλι θλιβερό και βάρος  μου στους ώμους.

Πλέω έτσι ασυνάρτητα χωρίς λόγο και νόμους
μοιάζω γεμάτο από σκουριά κι άδειο απ' ανθρώπους πλοίο
οι γνώσεις μου φαντάσματα δεν γνώρισαν σχολείο
η θάλασσα μου είναι στεγνή, με χαραγμένους δρόμους.
 
Πετώ μέσα σε ουρανό με τα φτερά κομμένα
κι ο ουρανός μου φυλακή, μια γκρίζα οφθαλμαπάτη
κι είναι που νιώθω τις πληγές τις δυο που 'χω στη πλάτη

της ύπαρξής μου απόδειξη που απόκτησα στη γέννα.
Πάντα θα υπάρχει μια ζωή σαν θάνατος για μένα,
σε υπόνομο, σε ουρανό, σε θάλασσα, σε κάτι...


Κώστας Σφενδουράκης
~

2 σχόλια:

  1. Νίκος Τσίντρος14 Ιουνίου 2011 στις 8:50 μ.μ.

    Δυναμική γραφή με λυρικά σημεία. Εικόνες και λόγος που εναλλάσσουν τα συναισθήματα με την πραγματικότητα του είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κώστας Σφενδουράκης15 Ιουνίου 2011 στις 12:07 μ.μ.

    Με δυο λέξεις: τα κατάφερα :))) κι αυτό όταν το επισημαίνει κάποιος που δεν γνωρίζεις προσωπικά και μάλιστα ποιητής αποκτά μεγαλύτερη αξία...ευχαριστώ από καρδιάς κ. Τσίντρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)