Γυρίζω γύρω από μολύβια και χαρτιά
Κοινωνώ τους πρώτους χτύπους στη σελίδα
Αναζητώ απ'της αφής τους τη φωτιά
Αρχή ξεκάθαρη,όχι βαριά αλυσίδα
Μαγικός κόσμος του χαρτιού μου η φωλιά
Η αγκαλιά σου των ψεμάτων σου η φάτνη
Τον Νοέμβριο ν'ανθίζει πασχαλιά
Από τον Αύγουστο να πέφτει η πρώτη πάχνη
Να κινδυνεύω να σωθώ από μια πλάνη
Την πιο κρυφή και ηττημένη ηδονή
Κάθε πρωί ξυπνώ αγκαλιά με μια αράχνη
Που την ταϊζω απ'την παλιά μου την πληγή
Υπνοβατώ στο άγριο της νύχτας το μελάνι
Για ν'αφορίσω της ημέρας τους λυγμούς
Και τραγουδώ για να ξορκίσω την πλεκτάνη
Γεννιέμαι ανάμεσα σε χίλιους πανικούς
Φτιάχνω ένα γέλιο δυνατό και θυμωμένο
Αθωωμένο απ'το φως των αστεριών
Σε μια ολονύκτια πομπή θα περιμένω
"περάστε θαύματα διαμέσου των σφυγμών!"
Μόνο φαντάσματα περνούν,λάφυρα,αιώνες
Νίκες και ήττες απ'τους γρήγορους παλμούς
Κινούνται αργά,σαν χαλασμένα,σε κανόνες
Κι εγώ παράλυτη απ'του φόβου τους τριγμούς
Μα δεν μπορείς πια την αλήθεια να μου κρύψεις
Όλα είναι εδώ και φανερώνονται απλά
Κι αν είναι τώρα στον γκρεμό να καταλήξεις
Κάν'το γενναία-πάρε κι εμένα αγκαλιά
Αυτή την ώρα στο κενό που θα βρεθούμε
Λέξεις μην πεις,μη βρεις περίτεχνες φωνές
Τις πιο μικρές μας σιγουριές ν'απαρνηθούμε
Παλιών ερώτων τις ασφάλειες τις δειλές
Αιφνιδίασέ με με το βλέμμα σου εκείνο
Που κρατούσε αιχμάλωτη την πιο αθώα ματιά
Να θυμηθώ πώς είναι μυστικά να λύνω
Και να τ'αφήνω στου ανέμου την τροχιά
Αν είναι αυτό το υδατογράφημα της τρέλας
Ο πιο καυτός πυρήνας του φιλιού
Φίλα τα μάτια μου μπροστά στο Νότιο Σέλας
Στο μύθο μέσα του μισού πορτοκαλιού
Τώρα το ξέρεις,τώρα ξέρω και για μένα
Αυτή εδώ είναι η κορυφαία μας στιγμή
Τα πάθη όλα,τα λάθη όλα,κερασμένα
Στην άγρια χίμαιρα που φτιάξαμε μαζί
Έτσι τελειώνοντας αυτό μας το ταξίδι
Κυνηγημένοι απ'των φθαρμένων τη φθορά
Μας κλείνει μέσα του καμπυλωτό κοχύλι
Ενός καινούριου ταξιδιού η διαφορά
Χαριτίνη Ξύδη
Τα όνειρα Καπνίζουν
Γαβριηλίδης 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου