«Θέλουν να σας κάνουν καλά. Αλλοίμονο, εκεί φτάνει ο παραλογισμός των λογικών. Καλά, δηλαδή να γυρίσετε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδήτε πίσω με την κρίσι του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, την πιο αρμολογημένη αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά. [...] Μα τι θα βάλετε στη θέση του οράματος εσείς οι λογικοί; [...] Καλοπροαίρετοι γιατροί μου, αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από την λογική».

Ρώμος Φιλύρας από το δρομοκαΐτειο

Σαν όνειρο κακό

Εγώ ένας χωλός κι αστείος άλτης
κι εσύ να με κοιτάς και να γελάς
εσύ το όνειρο κι ο εφιάλτης
κι εγώ του εαυτού μου ο μπελάς.

Ψυχή μου εσύ, ζωή και θάνατός μου
πόσο πολύ το πόθησα να βγεις
με τράβηξες απ' την γωνιά του κόσμου
και μ' έσυρες στα έγκατα της γης.

Στα μάτια σου ανακάλυψα το πάθος
στα χείλη σου με μάγεψε η ψευτιά
έγινα μυστικό, έγινα λάθος
έγινα ο καπνός απ' την φωτιά

κι εσύ να με κοιτάς και να σαρκάζεις...
ψυχή μου, στη ψυχή μου πόσο μοιάζεις !


Κώστας Σφενδουράκης
~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)