Ανοίγω το παράθυρο να μπει μέσα ο ήλιος
να δώσει χρώματα παντού, ζωή στης γλάστρας τ’ άνθη,
να δώσει φως στα σκοτεινά κι εγώ να μένω ίδιος
με αμαρτίες ανήλεες μες στης ψυχής τα βάθη.
Το κλείνω το παράθυρο και το σκοτάδι φέρνω
να βυθιστεί η σκέψη μου στ’ ατέρμονα μου πάθη
σ’ ένα ταξίδι με του νου το μαγικό το τρένο
που μόνο εγώ κι άλλος κανείς ποτέ δε θα το μάθει.
Κώστας Σφενδουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου